Złamania osteoporotyczne są związane z dwoma czynnikami: zanikiem tkanki kostnej czyli osteoporozą oraz zaburzeniami dotyczącymi sprawności fizycznej powodującymi upadki. Oczywiście występują współzależności między osteoporozą i sprawnością fizyczną. Im jesteśmy bardziej aktywni fizycznie tym proces zaniku kostnego jest wolniejszy. Znane są różne dane wskazujące na mniejsze zagrożenie złamaniami, osteoporozą oraz występowaniem zaników mięśni przy sprawności fizycznej mierzonej siłą skakania (nie będę opisywał dość skomplikowanej metodyki oceniającej ten parametr).
Prezentowane badanie miało cel bardziej ambitny: wykazanie w czasie obserwacji trwającej ponad 6 lat, że siła skoku zmniejszała częstość występowania złamań. Obserwacji poddano 1366 pacjentów w średnim wieku 71 lat (66% stanowiły kobiety). Grupę podzielono na osoby z normalną i niską siłą skoku oraz osoby w ogóle niezdolne do skakania. Okazało się, że zdolność do skakania zmniejszała częstość występowania złamań. To zagrożenie złamaniami było niezależne od innych danych np. oceny ryzyka złamań metodą FRAX czy obecnością zaników mięśni.
To ważne badanie wskazujące na znaczenie aktywności fizycznej, szczególnie u osób starszych. Po 60-ce rocznie o
0,5-1% zmniejsza się masa kostna i masa mięśniowa. Zatem każde nasze działanie mogące zwolnić tempo tych procesów są ważne. Ruch zapobiega zarówno zanikaniu mięśni jak i pozytywnie wpływa na stan szkieletu. Należy także pamiętać, że większa sprawność fizyczna sprawia, że mamy mniej upadków. A każdy upadek to poważne zagrożenie; po 80-ce co drugi człowiek upada co najmniej raz w roku a 2-3% tych upadków kończy się złamaniem biodra.
Oczywiście siła skoku wymaga także dobrego stanu zdrowia w innych obszarach np. układu krążenia czy wzroku. Zdrowie człowieka zawsze jest wypadkową wielu czynników a na wiele spośród nich mamy znaczny wpływ. Zrównoważona dieta, stała aktywność fizyczna i unikanie używek to podstawowe czynniki wpływające na stan naszego zdrowia. |
