Podstawą warunkującą podjęcie działań leczniczych w osteoporozie jest postawienie rozpoznania.
Kluczowe jest wykonanie badania densytometrycznego. To badanie pozwala na ocenę zaawansowania procesu chorobowego polegającego na zaniku tkanki kostnej. Z reguły u osób dorosłych badamy kręgosłup lędźwiowy i biodro, rzadziej przedramię. Dostępność do badań densytometrycznych jest dość duża choć generalnie pracownie densytometryczne znajdują się raczej w większych ośrodkach miejskich. Lekarz rodzinny nie może w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej zlecić badania densytometrycznego co znacząco ogranicza ich dostępność. Stąd czynione są próby uzyskiwania danych diagnostycznych drogą alternatywną.
Takie potencjalne możliwości stwarza badanie przy pomocy tomografii komputerowej. Interesujące dane przedstawiła grupa badaczy z Kanady. W grupie 87 pacjentów starszych jak 45 lat, u których wykonywano planowy zabieg chirurgiczny kręgosłupa wykonano badanie densytometryczne kręgosłupa oraz badanie metodą tomografii komputerowej
kręgosłupa. Wynik tomografii komputerowej wyraża się w tzw. jednostkach Hounsfielda. Analiza uzyskanych danych wskazuje, że pomiar wyrażany w jednostkach Hounsfielda dla górnych kręgów lędźwiowych nr 1 i 2 wykazywał dość silne związki z wynikiem densytometrycznym. Analogiczne dane dla kręgów 3 i 4 słabiej korelowały z wynikiem badania masy kostnej.
Opisuję wyniki tych badań by pokazać, że dostępne metody diagnostyczne w niektórych przypadkach mogą być wykorzystywane niejako obok głównych wskazań diagnostycznych. Nie można wykluczyć, że w przyszłości powstaną zupełnie nowe metody zdolne do bardziej dokładnej oceny. I na koniec, nawet najlepsze metody diagnostyczne nie zastąpią doświadczonego lekarza i tylko wnikliwa ocena całości obrazu chorobowego pacjenta pozwala podjęcie właściwych decyzji leczniczych. |
