Złamanie w przebiegu osteoporozy jest jej najważniejszym objawem. Leczymy pacjentów a nie wyniki stąd stopień zaawansowania osteoporozy mierzony przy pomocy badań densytometrycznych jest ważny ale nie jest samodzielną przesłanką decydującą o zleceniu leczenia. Skoro złamanie to najważniejszy objaw choroby to należy dążyć by ich w ogóle nie było a jeśli już wcześniej doznaliśmy złamania to celem jest uniknięcie kolejnego.
Te informacje wskazują, że nasze działania powinny skupiać się ocenie ryzyka wystąpienia złamania. Opracowano szereg takich metod, które są zdolne do oceny wielkości ryzyka złamań, np. algorytm FRAX lub Garvan. Na stronie internetowej gabinetu można oszacować to ryzyko na podstawie algorytmu POL-RISK, który zostały opracowany badaniu obserwacyjnym blisko 1000 kobiet z powiatu Raciborskiego. W tym miejscu gorąco zachęcam do samodzielnego obliczenia tego ryzyka ale zawsze interpretacja wyniku powinna należeć do lekarza. Jest to szczególnie potrzebne gdy uzyskany wynik przekracza 20%.W omawianej pracy autorzy z Korei południowej w ogromnych populacji liczącej 20107 osób zebrali dane medyczne dotyczące szkieletu a następnie prowadzili obserwację trwającą prawie 8 lat. W tym czasie wystąpiło 1990 złamań osteoporotycznych, w tym 309 złamań biodra. Czynnikami wpływającymi na występowanie złamań były wiek, wcześniejsze złamanie, wynik badania densytometrycznego kręgosłupa i biodra oraz choroby układu krążenia. W przypadku złamań biodra badanie densytometryczne kręgosłupa nie wpływało na występowanie złamań dodatkowym czynnikiem ryzyka była cukrzyca.
Jakie wnioski praktyczne należy wyciągnąć z tego badania?
Po pierwsze, należy wykonywać badania densytometryczne, szczególnie w zaawansowanym wieku. Po drugie, wcześniejsze złamanie powinno nas skłonić do udania się do lekarza. Po trzecie, choroby układu krążenia (serca, mózgu, naczyń obwodowych) oraz cukrzyca to dodatkowe informacje wskazujące, że jesteśmy w grupie podwyższonego ryzyka złamań.
|
